نگاهی تخصصی بر تویوتا پریوس AWD 2019

1398-08-02

0 خواندن این مطلب 3 دقیقه زمان میبرد

تویوتا پریوس از سال 1997 تاکنون محبوبیت زیادی را بین خریداران خودروهای هیبریدی به دست آورده و البته دلیل خوبی هم برای این کار وجود دارد. پریوس به ندرت اشتباهی داشته و سواری راحت و مهم‌تر از همه هزینه‌های نگهداری پایینی دارد.

و حالا بزرگ‌ترین در زمینه خودروهای هیبریدی از ظاهری به‌روزتر و کابینی اصلاح شده سود می‌برد تا بتواند در برابر رقیب اصلی خود یعنی هیوندای آیونیک رقابتی‌تر ظاهر شود. همچنین مدل جدیدی نیز به خانواده‌ی پریوس اضافه شده است.

این مدل پریوس AWD نام دارد، اولین خودروی هیبریدی غیر شاسی‌بلند تویوتا که از سیستم چهار چرخ محرک سود برده است. اکسل عقب این خودرو را پیشرانه‌ی 5.3 کیلووات ساعتی و اینورتر نصب شده روی اکسل پشتیبانی می‌کند و در سرعت‌های زیر 10 کیلومتر در ساعت همواره درگیر است تا کشش نرم‌تری را در زمان شروع به حرکت ایجاد نماید. چرخ های عقب از سرعت 10 تا 70 کیلومتر در ساعت تنها زمانی درگیر می‌شوند که حسگرهای پریوس لغزش چرخ های جلو را تشخیص دهد. در باقی اوقات پریوس خودرویی دیفرانسیل جلو باقی می‌ماند.

هیچ ارتباط مکانیکی بین قوای محرکه‌ی جلو و عقب وجود ندارد و بخش جلو از این نظر مشابه دیگر مدل‌های پریوس است. به این ترتیب پیشرانه‌ی درون‌سوز خودرو از نوع 1.8 لیتری بنزینی بوده و یک واحد الکتریکی هم در جلو نصب شده و قدرت بیشتری را تولید می‌کند. یک باتری کوچک 1.31 کیلووات ساعتی نیز این پیشرانه را حمایت می‌کند.

پریوس چهار چرخ محرک در زمان حرکت مشابه دیگر نسخه‌ها رفتار می‌کند. قوای محرکه‌ی خودرو نرم بوده و فرمان هم سبک و دقیق است. سواری پریوس نیز همچون همیشه نرم و راحت می‌باشد. جدای از شتاب گیری های سنگین که باعث ایجاد صدای نه چندان خوشایند پیشرانه می‌شود، آرامش داخل کابین هم عالی است. وزن اضافی پیشرانه‌ی دوم تنها کمی روی پرفورمنس پریوس تأثیر داشته و شتاب صفر تا 100 کیلومتر در ساعت آن سه‌دهم ثانیه بیشتر شده است. پریوس AWD هنوز هم در شهر و بزرگراه خودرویی عالی و بی حاشیه محسوب می‌شود.

برگ برنده اصلی پریوس مصرف سوخت آن بوده و همچون همیشه در این بخش می‌درخشد. تست‌های ما نشان داد که این خودرو چه در ترافیک و چه در بزرگراه مصرف بسیار خوبی دارد. البته مشکل این است که مدل استاندارد هنوز هم بهتر بوده و آلایندگی دی‌اکسید کربن مدل عادی آن 3 گرم در هر کیلومتر کمتر است. مدل استاندارد پریوس همچنین مصرف سوخت کمتری دارد.

پریوس دیفرانسیل جلو هم مثل همین مدل چهار چرخ محرک فیس لیفت شده است. از جمله تغییرات می‌توان به چراغ‌های جلوی مرسوم‌تر و سپر با ظاهری نرم‌تر و چراغ‌های عقب و سپر جدید اشاره کرد. همچنین رنگ‌های جدید و رینگ‌های متفاوت نیز در نظر گرفته شده است.

داخل کابین هم تویوتا اقدام به اصلاح سیستم اطلاعات سرگرمی کرده و زمان لود این سیستم هم‌اکنون کاهش یافته است. البته باید گفت سیستم‌های بکار رفته در رقبا همچون کیا، هیوندای، پژو، گروه سیتروئن و… بسیار بهتر هستند.

گرافیک بکار رفته در صفحه‌نمایش پریوس چنگی به دل نمی‌زند و صفحه‌نمایش کوچک نیز نه تنها باعث حواس‌پرتی می‌شود بلکه اطلاعات روی آن را هم به راحتی نمی‌توان خواند. حتی دکمه‌های روی داشبورد نیز ارزان‌قیمت به نظر می‌رسد. البته موضوع مثبت خودرو اتصال راحت بلوتوث به دستگاه‌های دیگر است.

پشت آمپرهای دیجیتالی پریوس هم عالی نبوده و ترکیبی از رنگ‌ها و چراغ‌های هشدار زیاد در یک پانل می‌باشند. تنها نکته‌ی مثبت این است که سرعت خودرو به‌صورت بزرگ و واضح نشان داده می‌شود اما خب این موضوع مهمی نیست چراکه هدآپ دیسپلی می‌تواند همین را نشان دهد.

به غیر این موارد پریوس خودرویی جادار بوده و تنها در فضای پا از آیونیک عقب می‌ماند. پیشرانه‌ی دوم پریوس AWD باعث کمتر شدن فضای صندوق شده است. صندوق 412 لیتری این خودرو 45 لیتر کمتر از مدل دیفرانسیل جلوست.

سیستم چهار چرخ محرک تویوتا تنها در تریم بیزینس ادیشن پلاس وجود داشته و این تریم از تجهیزات مناسبی سود می‌برد. از جمله‌ی این تجهیزات می‌توان به سیستم تهویه مطبوع دو ناحیه‌ای، تنظیمات برقی صندلی راننده، شارژ بی‌سیم گوشی، دوربین دنده‌عقب و چراغ‌های جلوی LED اشاره کرد. پریوس از تمامی سیستم‌های ایمنی مدرن هم برخوردار است.

خب سؤال این است که آیا باید پریوس چهار چرخ محرک را انتخاب کرد؟ خب با قیمت 28970 پوندی نه! این خودرو 1650 پوند گران‌تر از پریوس استاندارد بوده و پرداخت این مبلغ پول برای خودرویی پرمصرف‌تر و تنگ‌تر کار عقلانی به نظر نمی‌رسد. کشش بیشتر پریوس AWD تنها در سرعت‌های معین و برای مسیرهای کوتاهی است.

پس از فیس لیفت انجام شده، تویوتا پریوس خودروی فوق‌العاده‌ای باقی مانده است. این خودرو کاملاً کم‌مصرف، قابل‌اعتماد و راحت است. البته نسخه‌ی چهار چرخ محرک آن خیلی توجیه‌پذیر نیست. اضافه پرداخت 1650 پوندی برای خودرویی که کندتر، تنگ‌تر و پرمصرف‌تر از نسخه استاندارد است جالب به نظر نمی‌رسد. کشش بیشتر این خودرو هم برای اکثر رانندگان قابل حس نخواهد بود. بهتر است نسخه‌ی استاندارد پریوس بجای مدل AWD انتخاب شود.

مشخصات تویوتا پریوس بیزینس ادیشن پلاس AWD